Lieve mensen,
Een korte terugblik op 2016 voor Vera en ons als gezin.
Afscheid van Sophia Revalidatie: Na dik anderhalf jaar zat de tijd erop bij de therapeutische peutergroep. We kijken met veel dankbaarheid terug op de goede begeleiding, de tijd, liefde, aandacht en tomeloze geduld van de medewerkers van de Sophia Revalidatie in Gouda.
Vera werd 4 jaar! (zie ook deze blog) Dat is voor peuters zoiets als volwassen worden: meer zelf doen, en… naar de basisschool. Het was ook confronterend voor ons, want Vera kan juist heel veel nog niet zelf.
Maar wel naar de basisschool!
Mytylschool de Brug: in goed overleg met de Sophia Revalidatie hebben we Vera aangemeld bij dit aangepast onderwijs in Rotterdam. Het is een grote school waarvoor ze best een stuk moet reizen, maar we kunnen nu wel zeggen dat we geen spijt hebben. Vera zit echt op school: ze krijgt werkjes, zit in de kring, leert tellen, kleuren benoemen en samenspelen met klasgenoten. Ze krijgt op school ook een intensieve begeleiding vanuit het naastgelegen Rijndam Revalidatie. We zijn blij dat Vera op deze school een plek heeft, we voelen dat ze hier tijd en ruimte en stimulans krijgt om te groeien. Ze houdt nog geen hele dagen vol, ze gaat nu 4 korte dagen in de week. ‘s Morgens wordt ze rond 07:30 opgehaald door de taxi, en rond 13:30 haalt een van ons haar op. Bij Rijndam Revalidatie werken veel kundige therapeuten die met Vera hard werken aan ontwikkelingsdoelen die we gezamenlijk bepaald hebben.
Medisch: 2016 was ook het jaar van de operatie aan de Chiari Malformatie, de operatie aan haar schedel om meer ruimte te maken voor haar verzakte kleine hersenen. Dit is goed gegaan, en we hebben gezien dat Vera hierna weer mobieler is geworden. Bij de laatste MRI bleek de cyste in haar ruggenmerg ter hoogte van haar nek helaas nog niet verdwenen.
In de zomer zijn we gestart met groeihormoon, in deze eerdere blog kun je daar meer over lezen.
In het najaar stond er een KNO-operatie op de agenda, keel- en neusamandel eruit en nieuwe buisjes. Vera was voor de ingreep fors aan het snurken en ontwikkelde slaapapneu. Dat is enorm verbetert, helaas slaapt ze nog niet echt beter en blijft slaapmedicatie nodig om nog enigszins te slapen.
Veel medische zorgen en problemen blijven. Zo blijft haar hartritme erg moeilijk te behandelen, er is dit jaar gezocht of andere behandelingen mogelijk zijn, maar deze zijn niet gevonden. Daarnaast is de bouw van haar voeten en heupen een punt van zorg.
Maar Vera is ook gegroeid, letterlijk een beetje, maar figuurlijk zeker; ze praat meer en beter, ze kan iets beter zelf spelen en verkoudheden en virussen kan ze steeds beter zelf bestrijden. Ziekenhuisbezoeken zijn wel frequent maar tegenwoordig altijd gepland.
Rolstoel Omdat Vera een grote meid wordt, was ze er aan toe om de kinderwagen vaarwel te zeggen. Sinds een paar weken heeft ze een super mooie (handbewogen) rolstoel. Ze kan er behoorlijk goed zelf mee overweg, en gebruikt daarnaast in huis ook wel haar rollator.
Verhuizen Door de rolstoel, zijn we langzamerhand op zoek zijn naar een ander huis; het zou fijn zijn wanneer Vera een slaapkamer en badkamer beneden heeft zodat wij haar niet diverse keren per dag de trap op hoeven te tillen (verschonen, slapen, badkamer) en zij zelfstandig naar haar kamer kan. Ook hebben we een hoge opstap bij de voordeur bij ons huidige huis, wat maakt dat dagelijks de rolstoel uit de voordeur getild moet worden. Wie een mooi plekje weet in Gouda waar dit beneden te realiseren is: we houden ons aanbevolen. Het allerliefst op loopafstand van het centrum omdat we veel met de rolstoel moeten doen immers.
Het was in de internationale Costello-groep een moeilijk jaar. Er zijn verschillende mensen met het syndroom overleden, en hoewel ver weg, voelt zo’n verlies voor ons dichtbij.
Mieke is dit jaar 9 geworden, het laatste jaar voordat we een tiener in huis hebben! Ze heeft het naar haar zin op school, en bij de scouting. En sinds het nieuwe schooljaar zit ze ook op musicalles, ze houdt erg van dansen en zingen. In het nieuwe jaar hoopt ze mee te doen met een Brusjesgroep, dat is een clubje op de school van Vera voor broertjes en zusjes (brusjes) van een gehandicapt kind, een lotgenotencontact dus.
Mieke en Vera kunnen het samen goed vinden – ook al is het niet altijd koek en ei natuurlijk, zoals dat met zusjes gaat. Ook als Vera wat moeilijker gedrag vertoont is Mieke een ontzettend lieve zus voor Vera.
Financieel
Hartelijk dank aan alle mensen die ons op vaste basis of met een losse gift steunen. Dit jaar hebben we het gebruikt voor onder andere:
- Benzinekosten van/ naar school in Rotterdam en naar ziekenhuis in Utrecht, en heel veel parkeerkosten bij het ziekenhuis
- Eigen bijdrage dagelijks vervoer van thuis naar school
- Medicatie die niet vergoed wordt zoals slaapmedicatie, neussprays en dergelijke
- Lidmaatschap spelotheek met aangepast speelgoed (Vera heeft hyperflexibele vingers waardoor ze niet al het gewone speelgoed kan hanteren)
- Koeltasje voor medicatie en voeding
- Heel veel billendoekjes (luiers krijgen we inmiddels vergoed)
- Eigen bijdrage aangepaste schoenen
- Aangepast materiaal om leren eten te stimuleren inclusief de bijbehorende extra grote slabben…
- Kraanverlengers, zodat Vera bij de waterstraal kan om haar handen te wassen
- Zo nu en dan een lading gezonde voeding omdat we nog steeds Vera’s sondevoeding zelf maken met een speciale blender
- En nog veel meer…
Wanneer de sponsor dit aangaf hebben we het geld gebruikt voor een extraatje voor Mieke, of voor ons als gezin, zoals een uitje.
Nogmaals, hartelijk dank. Een gehandicapt en medisch complex kind brengt extra kosten met zich mee en gederfde inkomsten omdat we een baan hebben moeten opzeggen. Het is heel fijn dat we ons ook hierin gesteund weten door mensen om ons heen. We willen het toch even zeggen: als je ons op vaste basis steunt, voel je dan niet verplicht om dit te blijven doen. We hebben gemerkt dat als de een stopt, een ander het wel oppakt. En we redden ons goed – mogelijk wanneer we een ander huis vinden en een verbouwing nodig is zullen we een extra verzoek tot sponsoring gaan doen.
Tot slot, bij deze aan iedereen een warme en hartelijke groet. We wensen je fijne Kerstdagen en een mooi, liefdevol nieuw jaar.
“Er blijven dan deze drie dingen: Geloof, Hoop en Liefde, deze drie. En de grootste daarvan is de Liefde”. (1 Korinthe 13:13)
Dag!
Niels en Leonie, Mieke en Vera
Ik vind jullie zo bijzonder, en lief! X
Hallo Leonie en Niels,
Wat zijn de kinderen gezegend met zulke ouders als jullie. Jullie zijn met elkaar parels in Gods hand. En wat een mooi foto van jullie vieren.
Ik wens jullie Gods rijke zegen toe in alles waar jullie voor komen te staan.
Wauw, weer zo’n mooie, eerlijke en dankbare blog. We vinden jullie kanjers hoe jullie je leven leven. God’s zegen voor jullie allemaal in het nieuwe jaar!
Jullie zijn parels in Gods hand. Ik wens jullie ook voor het komende jaar Gods rijke zegen toe, in alles waar jullie voor komen te staan.
Wat een schitterende foto van jullie vieren.
Tja wat moet je dan nog zeggen na zulke mooie woorden. Ook ik wens jullie veel prachtige ontwikkelingen in het nieuwe jaar. Vooral Gods zegen bij alles wat jullie doen. En zo te lezen in al die nieuwsbrieven krijgen jullie ook die zegen. Al voelt het op sommige momenten niet zo. Nu jullie alles zo even op een rijtje zetten, zie je toch een geweldige ontwikkeling bij Vera. En daar kunnen jullie heel dankbaar voor zijn. Langzaam je weg zoeken in al deze zaken is lastig geweest, maar nu zijn jullie daar aardig ervaren in met mooie resultaten. Heel veel zegen voor het nieuwe jaar en tot de volgende nieuwsbrief, groetjes, Jannie
P.S. mijn sponsor geld mag je voor alles gebruiken wat jullie op dat moment het belangrijkste vinden.